absurdalnych

Bohdan Lubicz zostaje wydalony z redakcji gazety, w której pracował. Nie mogąc odeprzeć absurdalnych zarzutów, szuka nowych możliwości zawodowych. Od znajomego otrzymuje propozycję wyjazdu do stoczni w Gdańsku. Wkrótce wyrusza w podróż.

Zbiór opowiadań, w których przenikają się dwa światy. Pierwszy z nich to codzienność, jaką wszyscy znamy, konkretne, prozaiczne realia współczesnej Warszawy. Drógi to płaszczyzna ducha unoszącego się ponad światem materialnym. Liryczna perspektywa pozwala odnaleźć sens w - zdawałoby się - absurdalnych wydarzeniach, a przede wszystkim nabrać dystansu do ziemskich problemów.

Władza jest wszędzie, choć nikt nie wie, kto naprawdę za nią stoi. Władza jest anonimowa. Największa jej moc? Absurd. Wytrącanie człowieka z poczucia niewinności i bezpieczeństwa. Pewnego dnia Józef K. budzi się w swoim mieszkaniu, po czym zostaje aresztowany przez urzędników, nie wiedząc nawet za co. Do czasu rozprawy wiódł normalne życie, ale dzień, w którym zostaje podejrzanym zmienia je...