chwale

„DO GOŚCIA Jesli darmo masz te książki, A spełna w wacku pieniążki, Chwalę twą rzecz, gościu-bracie, Bo nie przydziesz ku utracie; Ale jesliś dał co z taszki, Nie kupiłeś, jedno fraszki. ...”

Imperium wstrząsają wewnętrzne konflikty. Prowincje walczą o pozycję i wpływy. Możne rody walczą o prowincje. Pospólstwo walczy o bogactwa. Imperator walczy o spełnienie swojego snu o potędze i chwale. Wszyscy zdają się walczyć z wszystkimi, zapominając, że prawdziwe niebezpieczeństwa czyhają za wschodnią granicą Imperium, gdzie Sklavianie rosną w siłę i w niematerialnym świecie skąd demony podejmują...

Realizm codzienności przemieszany z magią obrzędowości i poetyckim widzeniem najprostszych spraw oraz umiejętnością zawieszania pomiędzy rzeczywistością a marzeniem decydują o naprawdę wielkich walorach tej prozy. [Janusz Maciejewski] Bardzo oryginalna, poetycka opowieść o dojrzewaniu i odchodzeniu. Krótka, ale czytałam ją długo, delektując się każdym słowem. [Olrun, lubimyczytac.pl] „Biały kamień”...