justyny

Krystian, wykładowca etyki, obsesyjnie poszukuje we wszystkich kobietach podobieństwa do obiektu swojej młodzieńczej fascynacji - Justyny, podczas wspólnych wakacji nad morzem zaginionej w dość niezwykłych okolicznościach. W swoim szaleństwie przekracza wszelkie normy moralne, tłumacząc własne postępowanie służbą Miłości, stawianej na równi z samym Bogiem.

Uważam publikację za wartościową poznawczo nie tylko dla specjalistów. Jest barwnie napisana i losy życiowe bohaterek, same w sobie, są bardzo interesującą narracyjną autobiografią. W tej książce mamy coś więcej – kontekst roli otoczenia społecznego, audytorium społecznego, które ma wielką moc nadawania etykiet i równie wielką – odbierania ich. Jednostka nie jest w stanie sama, jak opisano w teoriach...