oderwane

Chwile oderwane Konstantego Aleksandra Jeleńskiego (1922-1987) możemy czytać dzisiaj jak autobiografię intelektualną niezwykłej, tajemniczej postaci literatury polskiej i europejskiej sceny intelektualnej drugiej połowy XX wieku. Tytułowe „chwile oderwane” to chwile pełne znaczeń i zbiegów okoliczności, w których sztuka łączy się z życiem. Odnajdujemy je w esejach, szkicach, notach i listach...

...obok pojęcia korony jako zasadniczego insygnium monarszego wytwarzać się zaczyna drugie, oderwane pojęcie korony jako ucieleśnienia państwa, tak że termin "corona" zaczyna być używany w znaczeniu "regnum". Rozwój tego pojęcia postępuje coraz silniej zarówno w zachodniej Europie, zwłaszcza w Anglii, jak i na Węgrzech. Korona zaczyna oznaczać władzę i godność władcy w oderwaniu od jego osoby.

Baba Yaga użyła swojej wszechpotężnej magii, by powiązać esencję miasta z mapą, którą następnie rozdarła na trzy części i rzuciła na wiatr. Wraz z mapą wiatr porwał samo miasto, które wędruje teraz niewidzialne i oderwane od świata. Jego klątwą jest wieczna tułaczka, nikt nie potrafi go dostrzec. Klątwę da się pokonać tylko wtedy, gdy kawałki mapy znowu staną się jednością. Nad bezpieczeństwem miasta...

Pierwsza część książki dotyczy najbardziej tajemniczych scen z życia Jezusa: Emaus , rzezi niewiniątek, pojmania, przeklęcia drzewka figowego. Część druga to eseje o kobietach-ofiarach z najstarszego tekstu Biblii - Księgi Sędziów. Autor śledzi nieoczekiwane więzi Erosa z Thanatosem, gry i zabawy ze śmiercią, rytuału religijnego z polityką i wojną, świętości z przemocą, ofiary z katem, ciała z duchem....