okruchy

„Okruchy Górskie” to kilka wspomnień z „górskiego życia” autora. Wszystkie opowiadania są związane z górami, a jeśli akcja nie toczy się w tej scenerii, to góry są zawsze w tle. Nie są to opowiadania o sukcesach, o klęskach też nie. To próba uchwycenia tego, co na górskich szlakach autora było ciekawe. Wspomnienia są relacjami prawdziwymi.

Wiersze będące próbą przyjrzenia się prowincjonalnej Galicji (głównie dawnej Łemkowszczyzny) oczami tutejszych „kowbojów” oraz kobiet, które chcą napisać do tego easternu własny scenariusz. Wiatry przynoszą z zachodu okruchy całkiem nowego świata. Nowe miesza się ze starym i powstaje chaos, do którego Katarzyna Szweda w swojej drugiej książce poetyckiej układa melodię: „a kiedy przyszedł do nas z zachodu...

Druga książka poetycka Agnieszki Rykowskiej z intrygującym tytułem „Szklany stół” jest poniekąd kontynuacją charakterystycznej poetyki zawartej w debiutanckim tomie „Za blisko”. Stanowi tym razem próbę rozliczenia z traumatyczną przeszłością. Przy pękniętym, rozbitym szklanym stole podmiot liryczny prowadzi rozmowy z umarłymi krewnymi (i nie tylko!), a to, co te obie książki różni, to inna już optyka...