oswoic

Jak wiele potrzeba nadziei, aby obudzić się jeszcze raz? Co człowiek musi uczynić, żeby miłość poznała ciężar jego imienia? Oto zaproszenie do krainy pokornej fantazji, do wszechświata, gdzie życie przeplata się ze wspomnieniami, gdzie słońce zagląda do zaginionych dusz. Tutaj śmierć tylko czeka, aby ją oswoić.

Wiersze o poszukiwaniu sprzyjającego czasu i optymalnej przestrzeni. Przestrzeń daje się łatwiej kształtować, czas natomiast jest bardziej bezwzględny. Autorzy próbują go oswoić, tak aby działał na ich korzyść. W zaprezentowanym autorskim tomiku doświadczenie czasu i przestrzeni wynika z tysięcy asocjacji, które mogą pojawić się w codzienności, np. przy zetknięciu się ze specyficzną gwarą łódzką, w...