perfekcjonista

Gabriel Dalgleish miał bardzo wymagających rodziców, którzy żądali, by we wszystkim był najlepszy. Gabriel poniekąd spełnił ich ambicje. Został jednym z najlepszych w kraju neonatologów, jego oddział musiał funkcjonować perfekcyjnie. Pracownicy jednak uważają go za szefa z piekła rodem. Po raz pierwszy zastanawia się nad swoim charakterem, gdy poznaje Maddie. Ta pielęgniarka o wysokich kwalifikacjach...

Dlaczego poszukiwania? Bo autor cały czas szuka. Prawdy, sensu, Boga, miłości, szczęścia. Dlaczego nieperfekcyjna? Bo jest perfekcjonistą, lekko chorobliwym, neurotycznym. Uporczywe pragnienie absolutu i doskonałości mu w tym nie pomaga. Pisząc te trochę ponad osiemdziesiąt wierszy, zgodził się, że nie będą one idealne, ale za to autentyczne. W autentyzmie odnajduje moc i istotę poezji.