sosnowski

Druga poetycka książka w dorobku Andrzeja Sosnowskiego , która pierwotnie ukazała się w 1994 roku (nie licząc Domu bez kantó w, napisanego wspólnie z Tadeuszem Piórą i Kubą Koziołem). Ciemniejsza, gęstsza od debiutanckiego Życia na Korei. Już tutaj mocno są obecne wątki, tropy, które powrócą w późniejszych książkach. Całość skomponowana z precyzją udowadnia swego rodzaju samodzielność i możliwości...

Sosnowski raz jeszcze zmienia styl, wymija schematy, komplikuje czytelnicze przyzwyczajenia. Lektura Po tęczy to spotkanie z poezją, której język w żadnym momencie nie okazuje się zawodny, raz po raz układając się w konieczne konstelacje na skomplikowanej mapie literatury.

Przez Zanzibar i Arkadię do hotelu @lantyda – w Sylwetkach i cieniach Andrzej Sosnowski porywa czytelnika w rejs last minute tropem bohaterów, "ku lądom podbitym, bez umów o dzieło". W tle snów dzwoniących czelestą buczą mikroprocesory, brunatny karzeł przechodzi przez niebo, w oddali słychać okrzyk "Eyjafjallajoekullto". Sosnowski otwiera drzwi do swego mitu.