staruszek

Jadąc wieczorową porą przez mgłę, Norbert potrąca człowieka. Okazuje się, że jest to staruszek, który nieopatrznie wszedł na jezdnię. Dziarski mężczyzna przeżył i szybko podniósł się z rowu. Norbert pomaga mu szukać porozrzucanych rzeczy. Staruszek ma ze sobą radiotelefon i twierdzi, że czekał w tym miejscu na Norberta. Na dodatek zaczyna opowiadać o swojej fascynacji zjawiskiem "pętli czasu".

"Bukareszt (...) jest jak wrzątek albo kipiel, wzburzony i zmętniały. (...) Atrybuty miasta: czarne kłęby przewodów na słupach jak gniazda porzucone przez ptaki, atmosfera rozkopania i prowizorki obok bankietów w sklepowych witrynach, przeszywający zapach lip i rozgniecionych winogron. Elegancja architektury z zamierzchłego świata. Stukot rozchybotanych tramwajów, klaksony rozwścieczonych taksówek...