witkowska

Była kobietą silną i niezależną. Miała swój poukładany świat, po którym śmigała małym autkiem, pieszczotliwie nazwanym "kopytko". Lubiła to wszystko. Nosiła rozciągnięty sweter i z lubością piła kawę latte. Do pewnego momentu myślała, że ma wszystko... Jeden dzień przewrócił jej życie do góry nogami. Podobno z tej perspektywy można dostrzec więcej! Na własnej skórze odczuła, że los bywa przewrotny,...

Te wiersze są jak woda tak lodowata, że aż parzy. Precyzyjnie poruszające i poruszająco precyzyjne. Ból został najpierw pocięty laserem, potem obejrzany pod mikroskopem, aż wreszcie zostały z niego ułożone słowa. Autorka doskonale zna Krainy Bólu i Morza Bezsenności. A my – czytelnicy możemy tylko stanąć na ich skraju. I poczuć coś, czego się nie zapomina.