wyzwolenia

Wydarzenia dramatu rozgrywają się w trakcie świąt Wielkiej Nocy w katedrze wawelskiej. Ożywione posągi, dekorujące dotychczas katedrę, wyrażają swoją pewność co do istnienia rezurekcji biologicznej oraz wyższości życia nad śmiercią. Dramat uznawany jest za ideową kontynuację „Wesela” oraz „Wyzwolenia”. Łączy polską tradycję z mitologią grecką, która od najmłodszych lat stanowiła fascynację autora.

Istniał jednak inny pokaz, bardzo szczególny, którym kończył się każdy wieczór. Był to pokaz, który sprawiał, że ta ogromna ludzka masa w przepełnionym cyrkowym namiocie najpierw całkowicie milkła, a potem stopniowo ożywała. Ciała zaczynały się rytmicznie poruszać. Niektórzy z obecnych zaczynali się onanizować. Wokół było słychać jęki rozkoszy... Publiczność słynnego objazdowego cyrku uwielbiała sztuczki...

Czy jeden człowiek może przynieść wyzwolenie dla całego narodu? Kordian (imię wymyślone przez Słowackiego, które oznacza "dający serce") to typowy bohater swojej epoki. Doświadcza nieodwzajemnionej namiętności ze strony Laury, jest pełen wątpliwości egzystencjalnych, błąka się po świecie w poszukiwaniu idei, która rozpali jego umysł. Gdy zblazowany młodzieniec jest gotów nawet na samobójstwo, postanawia...

„Pokój pełen jest półnagich kobiet i mężczyzn, podekscytowanych udanym przedstawieniem i szczęśliwych, że znowu sobie poradzili. Teraz się odprężają, każdy na swój sposób. W kącie Ella widzi dwie dziewczyny dobierające się do jednego z tancerzy. Ciała dziewczyn oplatają się wzajemnie w namiętnym pocałunku, podczas gdy resztę pomieszczenia wypełnia śmiech, dźwięk korka wyskakującego z butelki szampana...