Ja, my, oni - Poradnik Psychologiczny POLITYKI – e-wydanie – O sztuce dobrego życia

Kryzys, czy już samo jego widmo, nikogo nie pozostawia psychicznie obojętnym. Nie chodzi nawet o strach przed konkretnym zagrożeniem - niewypłacalnością kredytową, utratą pracy czy majętności, ale o dotykający teraz wiele osób lęk - tym bardziej wyniszczający, im bardziej jego powód jest nieuchwytny, trudny do nazwania. Nie przypadkiem filozofowie, ekonomiści, socjolodzy dostrzegają nie tylko załamanie ekonomicznej sprawności świata zachodniego, do którego 20 lat temu Polska dołączyła, ale też korozję obowiązującej tu wizji człowieka. Jest tak, jakby jakiś dewastujący wirus dotknął nie tylko świata finansów, lecz wielu - wydawałoby się - oczywistych wartości, które człowiek nowoczesny powinien wyznawać, i celów, do których powinien dążyć.

Powszechny stan niepokoju i zagubienia ma swoje uzasadnienie, jeśli bowiem kryzys coś boleśnie obnaża, to właśnie miałkość celów, napędzających bodaj większość z nas przez ostatnie lata. Praca, kariera, budowa domu, samochód, lokata, kredyt... Bardziej niż sobą człowiek bywał klientem, pracownikiem, szefem. Widział nie tyle siebie, ile siebie w relacji z bankiem, z firmą, ze swoim społecznym otoczeniem. Zagonił się w niekończącym się wyścigu, zatopił we wszechobecnej konkurencji. A teraz pryskają rozmaite iluzje, przede wszystkim zaś ta, że na zgromadzeniu zestawu dóbr konsumpcyjnych i prestiżu da się zbudować życiową satysfakcję.

Więc naturalne, że tylu z nas potrzebuje pocieszenia, oparcia, poczucia sensu. Gdzie indziej ich szukać, jak nie w sobie i wśród najbliższych? W tym właśnie nasze wydawnictwo ma pomóc.

Polityka wydaje od bez mała trzech lat cieszący się uznaniem czytelników dodatek Pomocnik Psychologiczny. Staramy się łączyć tam nowoczesną, akademicką wiedzę psychologiczną z nienarzucającym się poradnictwem, a przede wszystkim służyć czytelnikom pomocą przy autorefleksji. Teraz postanowiliśmy tę wiedzę wzbogacić, uzupełnić i uporządkować tak, by ułożyła się ona w systematyczny i przystępny wykład tego, co dziś wiadomo o człowieku. Zróbmy więc sobie antrakt na zastanowienie się nad sobą.

O sztuce dobrego życia

W otwierającym to wydanie wywiadzie filozof prof. Jan Hartman, zapytany o sens życia, zrazu burzy się i zżyma, by za chwilę skonstatować, że zmaganie się z odpowiedzią na to pytanie jest istotą człowieczeństwa. Że bez pytania, dlaczego i po co istniejemy, żyć się po prostu nie da.

Redagując piąty zeszyt z serii „Poradników Psychologicznych” POLITYKI poszliśmy tropem dwóch fraz: po co i dlaczego. Gdy tylko istota ludzka osiąga umiejętność myślenia i mówienia, zadręcza w ten właśnie sposób swych rodziców, a kanonady dociekliwych pytań, stają się przedmiotem rodzinnych anegdot. Ta obsesyjna skłonność ludzkiego umysłu, niesłusznie brana za infantylizm i okrutnie temperowana, pozostaje w nas na zawsze. Więc zatrudniliśmy psychologów, ale tym razem w dużej proporcji także filozofów, antropologów i socjologów do odpowiedzi na kanonadę pytań, po co my właściwie żyjemy tak, jak żyjemy? Jaki jest sens naszych aktywności, codziennych czynności, słowem – treści, która wypełnia ludzkie bytowanie.